ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ     ΠΑΡΙ - ΡΕΑΛ 1-2

ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

ΑΛΛΑΓΕΣ

59'

Αλλαγή για την Παρί: Ο Μότα δίνει τη θέση του στον Παστόρε.

72'

Αλλαγή για τη Ρεάλ: Ο Κόβατσιτς δίνει τη θέση του στον Κρόος.

76'

Αλλαγή για τη Ρεάλ: Ο Μπενζεμά δίνει τη θέση του στον Μπέιλ.

76'

Αλλαγή για την Παρί: Ο Ντι Μαρία δίνει τη θέση του στον Ντράξλερ.

82'

Αλλαγή για τη Ρεάλ: Ο Ασένσιο δίνει τη θέση του στον Ίσκο.

85'

Αλλαγή για την Παρί: Ο Εμπαπέ δίνει τη θέση του στον Ντιαρά.

ΤΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Η ομάδα της Μαδρίτης από το πρώτο λεπτό παρά τα συνεχόμενα ατομικά λάθη έδειξε τον τρόπο που είχε επιλέξει να προσεγγίσει τακτικά τον αγώνα. 3 ήταν οι βασικοί άξονες που μπορούσε να διακρίνει κανείς.

Η επιθετική της ανάπτυξη θα είχε βασικό στοιχείο την γρήγορη μετάβαση και προώθηση της μπάλας και την άμεση απειλή με σκοπό να εκμεταλλευτεί τα κενά της αμυντικής λειτουργίας της Παρί. Είναι χαρακτηριστικό ότι τελείωσε το ματς με 50 % κατοχή έχοντας 22 τελικές έναντι 8 της αντιπάλου κάτι που δείχνει το πόσο ουσιαστικά διαχειρίστηκε την κατοχή της.

Το θέμα στην δημιουργία θεωρητικά θα ήταν το αριθμητικό μειονέκτημα που θα είχε στον χώρο του κέντρου καθώς ήταν 2 (Κασεμίρο, Κόβασιτς) έναντι 3 των Παριζιάνων ( Μόττα, Βεράττι, Ραμπιό). Μειονέκτημα που δεν φάνηκε σε κανένα σημείο του αγώνα επιθετικά αφού ένας εκ των Ρονάλντο και Μπενζεμά έβγαινε στα αριστερά στην γραμμή και ο Ασένσιο έκανε εσωτερική κίνηση προσπαθώντας να βοηθήσει τόσο επιτελικά με τις κάθετες πάσες του όσο και εκτελεστικά με την διαγώνια κίνηση του. Παράλληλα ο ένας εκ των δύο φορ με αυτήν του την κίνηση έδινε πλάτος στην ανάπτυξη της ομάδας, μία επιλογή πάσας και άνοιγε χώρο τραβώντας έναν παίκτη πάνω του.

Το ίδιο ζήτημα, αυτό της μειοψηφίας στο νευραλγικό χώρο του κέντρου, κλήθηκε να διαχειριστεί και αμυντικά. Εκεί επέλεξε να το αντιμετωπίσει βάζοντας τον εξτρέμ ( Ασένσιο, Βάσκεθ) που δεν ήταν στην πλευρά της μπάλας, δηλαδή ήταν στην αδύνατη πλευρά που θα έλεγαν στο μπάσκετ, να κλείνει σαν οχτάρι και να δημιουργεί ουσιαστικά μία τριάδα στα χαφ αφήνοντας ακάλυπτο όμως τον προσωπικό του αντίπαλο δηλαδή τον ακραίο αμυντικό. Και αυτή η απόφαση βγήκε στον Ζιντάν κυρίως λόγο των συνεχόμενων τρεξιμάτων από τους δύο κεντρικούς χαφ, το πολύ γρήγορο σπριντ του εξτρέμ να καλύψει το κενό όταν άλλαζαν πλευρά την μπάλα αλλά και η αργή αλλαγή μπάλας της Παρί.

Στην γενικότερη αμυντική της λειτουργία πίεζε ψηλά και όταν η ομάδα του Παρισιού ξεπερνούσε αυτήν την πίεση έκλειναν πολύ τις γραμμές τους και προσπαθούσαν οδηγώντας τον αντίπαλο στα άκρα να χαλάσουν την δημιουργία της Παρί.

ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ

Η Παρί μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο ήξερε ότι αν ήθελε να διεκδικήσει την πρόκριση έπρεπε να σκοράρει τουλάχιστον δύο γκολ.

Η πρώτη παρατήρηση επιθετικά είναι οι συχνές αλλαγές θέσεις που έκαναν οι δύο ακραίοι ( Ντι μαρία, Εμπαπέ) στην προσπάθεια να μπερδέψουν τους αμυντικούς της Ρεάλ παρόλο που τελικά φάνηκε να μπερδεύονται οι ίδιοι. Ο Εμπαπέ σε όποια πλευρά έπαιζε προσπαθούσε να κινούταν πιο εσωτερικά πατώντας περιοχή και προσπαθώντας να αιφνιδιάσει τους κεντρικούς αμυντικούς της Παρί που είχαν αναλάβει την αντιμετώπιση του Καβάνι. Ο Ντι Μαρία κινούταν καθαρά πάνω στην γραμμή. Αυτή η διαφορετική τους αντιμετώπιση προκαλούσε σύγχυση και στα μπακ της Παρί που άλλοτε έπρεπε να κάνουν κίνηση όβερλαπ (Εμπαπέ) και άλλοτε άντερλαπ(Ντι Μαρία).

Επιθετικά κυκλοφορούσε την μπάλα με υπομονή αλλά όταν έφτανε μέσα στην περιοχή δεν είχαν και την ψυχραιμία αλλά και την ομαδικότητα να γίνουν ιδιαίτερα απειλητικοί. Επιπλέον λόγω κακών και βιαστικών επιλογών αδυνατούσε να εκμεταλλευτεί τα πολλά λάθη της Ρεάλ στο μισό της στην αρχή του παιχνιδιού. Δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί την αριθμητική της υπεροχή στον άξονα καθώς καθυστερούσε να αλλάξει πλευρά μπάλας.

Αμυντικά υπήρχαν προβλήματα καθώς δεν στάθηκαν ικανοί να αντιμετωπίσουν το γρήγορο επιθετικό τρανσίτιον της Ρεάλ και δέχτηκαν πολλές φάσεις.

ΣΧΟΛΙΑ

• Στα στατιστικά που ίσως πρέπει να προβληματίσουν την ομάδα του Έμερι για την αμυντική της συμπεριφορά αλλά και το πόσο το ήθελαν οι παίκτες του το ματς, τα 9 έναντι 35 τάλιν των φιλοξενούμενων.
• Οι παριζιάνοι δεν έδειξαν να πιστεύουν ούτε για μία στιγμή ότι μπορούν να πάρουν σκορ πρόκρισης.
• Μετά το 1-1 αντί να βγουν μπροστά έστω και με 10 παίκτες να εξαντλήσουν τις πιθανότητες τους παρατούσαν τις φάσεις και απογοητευόταν με κάθε λάθος ενέργεια βγάζοντας μεγάλη νευρικότητα.
• Η αντιμετώπιση της Ρεάλ που εξηγήθηκε νωρίτερα και το πώς έκλειναν στην μπάλα ίσως να δικαιολογεί την μη παρουσία του Μπέιλ στην αρχική ενδεκάδα στα άκρα.