Τακτική ανάλυση Λίβερπουλ - Ρόμα 5-2 για τα ημιτελικά του Champions League

2018-04-25


Η Λίβερπουλ πήρε ένα πολύ σημαντικό προβάδισμα στο γήπεδο της για την πρόκριση στον τελικό που όμως με την ασυνέπεια της στο τέλος έδωσε ενδιαφέρον και στον δεύτερο αγώνα. Αφοπλιστική η γηπεδούχος ομάδα στα καλά της διαστήματα και μία ταχύτητα πάνω.

LIVERPOOL

Αρχική διάταξη

Η Λίβερπουλ επιθετικά είχε σχηματισμό 4-3-3 ,όπως φαίνεται στο διάγραμμα, τόσο πριν όσο και μετά την αναγκαστική αλλαγή του Τσαμπερλέιν.

Αμυντικά γινόταν ένα 4-4-2 με τον Φιρμίνιο και τον Σαλάχ προωθημένους και τον Τσαμπερλέιν αρχικά και τον Βα'ι'νάλντουμ στην συνέχεια να βγαίνουν πιο δεξιά και να σχηματίζουν τετράδα με τον Μανέ που οπισθοχωρούσε.

Επιθετική τακτική

Δημιουργικά η Λίβερπουλ αντιμετώπισε προβλήματα στην προσπάθεια να σπάσει την αμυντική οργάνωση της Ρόμα κάτι που έγινε εμφανές αρκετά μέχρι το 28'. Από την στιγμή που οι φιλοξενούμενοι «αρνούταν» την πάσα στον Χέντερσον (προσαρμοζόταν ο Να΄ι΄γκολάν στην μπάλα ώστε να μην αφήσει την πάσα στον αρχηγό της Λίβερπουλ), επιδίωξαν ψηλές μπαλιές στους επιθετικούς της ομάδας .

 Κάτι τέτοιο δεν είχε σε πρώτη φάση αποτέλεσμα καθώς οι Ρωμαίοι κέρδιζαν σχεδόν όλες τις μπάλες στον αέρα. (Χαρακτηριστικό αποτελεί πως η Ρόμα κέρδισε σε όλο το ματς επιθετικά και αμυντικά το 64% των εναέριων διεκδικήσεων ενώ το ποσοστό στην άμυνα πλησίαζε το απόλυτο).

Ο σκοπός της όμως ήταν να περάσουν πάσες στην πλάτη της άμυνας και εκεί με την τεράστια ταχύτητα της επιθετικής τριάδας να γίνουν απειλητικοί. Αυτό δεν συνέβη γιατί οι πάσες γινόταν συνήθως από τα στόπερ που είχαν αρκετά μεγάλη απόσταση και έτσι οι αμυντικοί των φιλοξενούμενων προλάβαιναν να οπισθοχωρήσουν με πίσω βήματα και να καθαρίσουν τις φάσεις. Αυτό συνέβη σε όλη την διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου.

Αυτό που άλλαξε μετά το 28' και η Λίβερπουλ έκανε τόσες ευκαιρίες ήταν ότι κέρδιζε όλες τις δεύτερες μπάλες, έβαλε πολύ μεγαλύτερη ένταση στην πίεση της μετά την απομάκρυνση των στόπερ. Ουσιαστικά προωθούσε την μπάλα στην μπροστά γραμμή της μέσα από τις λάθος απομακρύνσεις των παικτών της Ρόμα και από εκείνο το σημείο πιο κοντά στην περιοχή μπορούσε να βγάλει τις μπαλιές στην πλάτη της άμυνας χωρίς να προλαβαίνουν να αντιδράσουν οι αμυντικοί. Επιπλέον στο δεύτερο ημίχρονο που βρήκε περισσότερους χώρους αφού αναγκάστηκαν οι φιλοξενούμενοι να ανεβούν έδειξε την ικανότητα της.

Αμυντική τακτική

Αμυντικά όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως η Λίβερπουλ παρατάχθηκε με έναν σχηματισμό 4-4-2.


Αυτό της έδινε την δυνατότητα μόλις κλέψει την μπάλα να έχει ήδη προωθημένο τον Σαλάχ και με γρήγορη μετάβαση να ψάχνει μία επίθεση με μεγάλη μπαλιά και συνεργασία των δύο μπροστά εκμεταλλευόμενοι την ταχύτητα τους ( έτσι ήρθε και το δεύτερο γκολ).

Το μαρκάρισμα των φουλ- μπακ δεν ήταν το ενδεδειγμένο αφού αργούσαν να πάνε στους παίκτες από την μία ο Μανέ γιατί ήταν λίγο πιο προωθημένος και από την άλλη ο Βα'ι'νάλντουμ γιατί ήταν πιο εσωτερικά.

Ο τρόπος με τον οποίο πιέζει η ομάδα του Κλοπ μόλις χάνει την μπάλα, δηλαδή ο πιο κοντινός παίκτης πέφτει στην μπάλα οι υπόλοιποι καλύπτουν τις κοντινότερες πάσες επιλογής αλλά κυρίως η ένταση που το κάνουν, θυμίζει την αντίστοιχη αντιμετώπιση του Γκουαρντιόλα στην εποχή του στην Μπαρτσελόνα. Σε ένα βασικό στάδιο της τουλάχιστον.

Μετά την αποχώρηση του Σαλάχ και την είσοδο του Ίγκς, δηλαδή το διάστημα που δέχτηκε τα δύο τέρματα η γηπεδούχος ομάδα, άλλαξε το αμυντικό σχηματισμό σε 4-3-3.

ROMA

Αρχική διάταξη


Ο Ντι Φραντσέσκο παρέταξε την ομάδα του επιθετικά με έναν σχηματισμό 3-4-2-1 όπως φαίνεται και στο διάγραμμα παραπάνω.

Αμυντικά αυτή διάταξη μετατρεπόταν σε ένα 5-2-1-2 με τα φουλ - μπακ να παίζουν σε ευθεία με τα στόπερ, ο Ναιγκολάν (μπροστά από Ντε Ρόσσι και Στρούτμαν) να κλείνει την πάσα στο 6-άρι και δίδυμο μπροστά Τζέκο και Ουντέρ.

Επιθετική τακτική

Ο σχηματισμός επιθετικά έμοιαζε αρκετά με αυτόν της Τσέλσι και εκεί φαίνεται ότι βασίστηκε ο Ιταλός προπονητής, γεγονός που το υποδηλώνει και η ελευθερία που είχαν οι δύο παίκτες πίσω από τον Τζέκο που πολλές φορές βρισκόταν στην ίδια πλευρά, κάτι αντίστοιχο που έκανε και ο Κόντε με Αζάρ και Γουίλιαν.

Πέρα από τον σχηματισμό η κεντρική ιδέα ήταν από την στιγμή που δεν πιέζοταν πολύ ψηλά, να πάει η μπάλα στα πλάγια στους φουλ - μπακ (Φλορέντσι, Κολάροφ) που έβρισαν λίγους χώρους και αυτοί να επιδιώξουν μια διαγώνια στον Τζέκο που με πλάτη θα εξέτασε τις επιλογές του. Αυτές κατά προτεραιότητα θα ήταν ο Ουντέρ στην πλάτη της άμυνας (επιδίωξε να περάσει τις πάσες σε αυτόν με την μία) και ο Να΄ι΄γκολάν που ήταν πιο οπισθοχωρημένος αλλά ήταν πιο σίγουρη πάσα αφού τον είχε πρόσωπο.


Αμυντική τακτική

Οι φιλοξενούμενοι αμυντικά παρατάχθηκαν με μία διάταξη 5-2-1-2. Τα φουλ- μπακ, όπως σε αρκετές περιπτώσεις που χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο τακτικό ρόλο οι προπονητές, σε φάση άμυνας δημιουργούν μία πεντάδα. Το ενδιαφέρον ήταν στην τριάδα μπροστά που επέλεξε ο ιταλός προπονητής να παρατάξει έτσι:


Αυτό συνέβη καθώς με αυτόν τον τρόπο έβγαιναν καλύτερα τα ατομικά μαρκαρίσματα και εμποδιζόταν η πάσα στον Χέντερσον. Ο τελευταίος μπορεί να έχει κακή ακρίβεια στις μακρινές του πάσες αλλά είναι καταλυτικός στην ανάπτυξη της ομάδας αφού συνήθως υποδέχεται την πρώτη πάσα και ανοίγει την μπάλα στα πλάγια ( στους ακραίους αμυντικούς ) που αυτοί έχοντας πάρει κάποια μέτρα στο γήπεδο ψάχνουν μεγάλη μπαλιά στην πλάτη της άμυνας.

Η γραμμή άμυνας της Ρόμα ήταν ούτε πολύ ψηλά ούτε χαμηλά, αλλά στο ιδανικό ύψος για να προλαβαίνει τις πάσες στην πλάτη της από τους αμυντικούς αλλά και ταυτόχρονα να μην αφήνει χώρο μπροστά της να κυκλοφορήσει η μπάλα. Αυτό θεωρητικά το κατάφερε γιατί πήρε τις περισσότερες εναέριες μονομαχίες (χαρακτηριστικό το ότι ο Φάτζιο είχε όσες κερδισμένες μονομαχίες είχαν και τα δύο στόπερ της Λίβερπουλ μαζί).

Όμως από την μία οι κακές απομακρύνσεις των αμυντικών ,κάτω από πίεση βέβαια, που έδιναν την μπάλα στον αντίπαλο αλλά και η αργή αντίδραση των μέσων στην υποδοχή αυτών των αποκρούσεων έκαναν αυτήν την τακτική επιλογή παρά τις προσδοκίες να αποτύχει.

Στο δεύτερο ανέβασαν και άλλο την γραμμή τους αλλά και η τριάδα μπροστά δεν πίεζε με την ίδια συνέπεια και βρέθηκαν περισσότεροι χώροι. Αντιμετώπισαν κάποια θέματα και στα στημένα αφού επέλεξαν να αμυνθούν σε αυτά με ζώνη της παρακάτω μορφής  και  κάποια "σκριν" των παικτών της Λίβερπουλ την εξέθεσαν.

Σχόλιο

Αν και είναι ακόμα νωρίς για συμπεράσματα η Λίβερπουλ μοιάζει να αποκτάει την σχέση εξάρτησης τόσο αγωνιστικά αλλά κυρίως ψυχολογικά με τον Σαλάχ, όπως η Μπαρτσελόνα με τον Μέσσι κάτι που φαίνεται στην απόδοση της ομάδας όταν απουσιάζουν από τον αγωνιστικό χώρο.


                                                                    ΑΝΑΛΥΣΗ: ΠΕΡΠΕΡΙΔΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

© 2018 Το Ποδοσφαιρικό blog του Βαγγέλη. Διατηρούνται όλα τα δικαιώματα.
Υλοποιήθηκε από τη Webnode Cookies
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε